Monochroom
Het gaat desalniettemin goed met ons.
De vloeren blijven hoe dan ook aangeveegd
en dragen een zweem van citroen of munt,
de steriliteit, en daarmee zekerheid
van de huisartsenpost waar wij als kinderen
onze geschaafde knieën en lippen botvierden.
Zij werken hier niet meer.
We spreken weleens, af en toe, weliswaar
vaker aan de telefoon of in een kort bericht
dan van man tot man. Als het erop aankomt,
groeten we elkaar op straat.
Op stations wordt altijd hetzelfde nummer van Yann Tiersen gespeeld. Daar zou verandering in moeten komen.
Alan schrijft 